بِنْیامین، کوچکترین پسر یعقوب و تنها برادر تنی یوسف. نام وی در قرآن نیامده اما از زبان یوسف با عنوان برادرم (اخی) از دیگر برادران متمایز شده است.(سوره یوسف: 90)

اصلاً عبری است مرکب از اسر به معنی قدرت و ایل به معنی خدا. لقب حضرت یعقوب علیه السلام است.

واژه اسرائیل در قرآن

این کلمه، همیشه با بنی و بنو استعمال شده است یعنی فرزندان یعقوب و در دو جا بی کلمه بنو بر خود آن حضرت اطلاق گردیده است. یکی در آیه «كُلُّ الطَّعَامِ كَانَ حِـلاًّ لِّبَنِي إِسْرَائِيلَ إِلاَّ مَا حَرَّمَ إِسْرَائِيلُ عَلَى نَفْسِهِ»؛ (سوره آل عمران/آیه 93) هر خوراکی بر بنی اسرائیل مباح بود مگر آن که بنی اسرائیل خود پیش از نزولتورات بر خود حرام کرد و قصه آن در سفر تکوین فصل 32 مذکور است.

و دیگری در آیه: «أُوْلَئِكَ الَّذِينَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِم مِّنَ النَّبِيِّينَ مِن ذُرِّيَّةِ آدَمَ وَمِمَّنْ حَمَلْنَا مَعَ نُوحٍ وَمِن ذُرِّيَّةِ إِبْرَاهِيمَ وَإِسْرَائِيلَ وَمِمَّنْ هَدَيْنَا وَاجْتَبَيْنَا إِذَا تُتْلَى عَلَيْهِمْ آيَاتُ الرَّحْمَن خَرُّوا سُجَّدًا وَبُكِيًّا». (سوره مریم/58)

اينان گروهى از پيامبران بودند كه خدا به آنان انعام كرده بود، از فرزندان آدم و فرزندان آنان كه با نوح در كشتى نشانديم و فرزندان ابراهيم و اسرائيل و آنها كه هدايتشان كرديم و برگزيديمشان و چون آيات خداى رحمان بر آنان تلاوت مى‏شد، گريان به سجده مى‏افتادند.

منابع

• قرآن، ترجمه آیتی.
• نثر طوبی، علامه شعرانی، واژه اسرائیل.