لوط اشتقاقش از - لاط الشىء بقلبى يلوط لوطا وليطا - است يعنى وابستگى به دل و جان .[۱] و عمل زشت لواط منسوب به قوم لوط شد و كلمه لوط و لوطى و الواط و كلمات مشابه آن در زبان فارسى رايج شد.
لوط در زبان عبرى به معنى پوشش و در فارسى به معنى غلام باره، لواط كار و با تاء منقوطه به معنى برهنه و عريان و پسر ساده و امرد و طعام لذيذ مي باشد.[۲] لوط به جهت آن كه مجذوب و محبوب قلب حضرت ابراهیم عليه السلام و لاصق به او بود در اتباع ملت و سيره او و ابراهيم عليه السلام محبت شديدى به او داشت لوط نامیده شد.[۳]
آمار مطالب
آمار کاربران
کاربران آنلاین
آمار بازدید
عضویت سریع
