قرآن، کلام اعجاز آمیز خداوند بزرگ است که برای هدایت بشر به رسول گرامی اسلام وحی شد. همزمان با نزول این وحی الهی بر رسول گرامی اسلام، به وسیله یاران آن وجود مقدس، نوشته می شد و در مصحف ها نگهداری می گردید. این گونه نیست که فقط رسول گرامی اسلام آن را برای نسلهای بعدی نقل کرده باشد. بلکه بسیاری از یاران بزرگوار آن وجود مقدس، برای نسل های بعد نقل کردند که این کتاب از ناحیه خدا بر رسولش نازل گردید.
بعضي از علوم هستند كه براي بعضي ديگر از علوم جنبه مقدمهاي دارند به اين معني كه براي فهم آن يا علم ديگر بايد اين مقدمه را طي كرد تا بتوان آن علم را طي كرد، از جمله علوم مقدمي علوم قرآن است كه براي درك و فهم قرآن مجيد آموختن آن ضروري و لازم است. پس بنابراين علوم قرآن عبارت است از مجموعه علومي كه براي فهميدن و شناخت هرچه بيشتر و دقيق تر قرآن ،آموختن آن لازم است. لذا براي هر مفسر و محقق قرآني شناخت اين علوم لازم است، ما دربحثهاي آينده به بعضي از علوم قرآن اشاره ميكنيم. برخي از اين علوم قرآن عبارتند از:تاريخ قرآن، وحي و نزول قرآن، اعجاز قرآن، محکم و متشابه،عدم تحريف قرآن، تدوين قرآن، نص قرآن، ، اسامي و اوصاف قرآن، آيات و سورهها، فهم و تفسير قرآن، قرائات، ترجمه قرآن، تلاوت قرآن و ... .
1ـ امام باقر، (ع)، ميفرمايد: «پيامبر اكرم وقتي اين آيه را خواند: وَ آخَرِينَ مِنْهُمْ لَمَّا يَلْحَقُوا بِهِمْ وَ هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ؛[1] و نيز قوم ديگري را چون به عرب (در اسلام) ملحق شدند، هدايت فرمايد كه او خداي مقتدر و همة كارش به حكمت و مصلحت است. شخصي پرسيد: اين افراد كيستند؟ جناب سلمان فارسي، در حضور حضرت رسول نشسته بود، پيامبر اكرم دست خود را بر شانة سلمان گذاشته و فرمود: اگر ايمان در ستارة ثريا باشد، مرداني از طايفة همين سلمان، به آن نايل ميشوند»[2]. يعني اگر ايمان در دورترين و سختترين نقاط عالم باشد، عدهاي از ايرانيان به آن نايل خواهند شد.
معرفي مختصري از کتابهاي «اصول عقايد در نگاه قرآن»، «تأويل قرآن از ديدگاه امام خميني (ره) و مقايسه آن با ديدگاه سيد حيدر آملي»، «فرهنگ قرآن از نگاه قرآنپژوهان»، «محبت در قرآن و حديث» و «نغمههاي آسماني».
قرآن معجزه پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سند نبوت اوست. معجزه انجام کاری است كه ديگران از انجام و يا هم آوردي با آن عاجز باشند. قران خود با مبارزه طلبی ای که در آیاتی از خود نموده و بی پاسخ ماندن ندایش، اثبات نموده است که کسی را یارای همآوردی با آن نیست.